ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

ΙΣΤΟΡΙΑ: Η Πλατεία της Δεξαμενής - Η Πλατεία του Πνεύματος!!!



Δεξαμενή 

   Οι Ρωμαίοι επέδειξαν μεγάλη σοβαρότητα για την ύδρευση της Αθήνας. Στα 134-140 ο αυτοκράτορας Αδριανός κατασκευάζει σύστημα υδροδότησης που κατεύθυνε το νερό από πηγές στις Αχαρνές (Πάρνηθα) στην Αθήνα και αποθηκεύονταν σε δεξαμενή στους πρόποδες του Λυκαβηττού σε υψόμετρο 136 μέτρων. Η δεξαμενή του Αδριανού ολοκληρώθηκε από τον διάδοχό του Ευσέβη.

Αρχαίος Ρωμαίος

Αδριάνειο Υδραγωγείο

   Για πολλές δεκαετίες η Αδριάνειος δρόσιζε και πότιζε τους Αθηναίους. Όμως την περίοδο της τουρκοκρατίας αφέθηκε στην τύχη της. Έτσι η κακή συντήρηση έκανε τους κατοίκους να υδρεύονται πάλι μέσα από πηγάδια και πηγές που υπήρχαν στην πόλη.
   Με πρωτοβουλία του Δήμου ξεκίνησαν μετά το 1827 επισκευές και καθαρισμοί του Αδριάνειου Υδραγωγείου, το οποίο τέθηκε και πάλι σε λειτουργία το 1840. Το 1870 ανακαλύφθηκε και η Αδριάνειος Δεξαμενή, η οποία ανακατασκευάστηκε φτάνοντας στα 2.200 κυβικά μέτρα χωρητικότητα και λειτούργησε μέχρι και το 1940.  Όπως αναφέρει ο Ερνέστ Τσίλλερ η αρχαία δεξαμενή καλύφτηκε με νέο θόλο γιατί ο παλιός είχε καταρρεύσει.  Η αρχική δεξαμενή είχε χωρητικότητα 400 κυβικών νερού και έμοιαζε με λεκάνη υλοτομημένη στο βράχο.
   Τα επόμενα χρόνια μια νέα δεξαμενή φτιάχτηκε στον χώρο πλησίον της παλιάς για να ενισχύει το δίκτυο ύδρευσης του κέντρου της Αθήνας. Οι σιδερένιοι σωλήνες ακόμα και σήμερα διαμοιράζουν το νερό από αυτήν στα σπίτια.
   Η Αδριάνειος έδωσε το όνομά της όχι μόνο στην πλατεία στην γύρω γειτονιά του Κολωνακίου αλλά και στο ιστορικό καφενείο που υπήρχε δίπλα της. Στις αρχές του 20ου αιώνα ο Σουρής, ο Παπαδιαμάντης, ο Βάρναλης, ο Κονδυλάκης και ο Καζαντζάκης ήταν μερικοί από τους λογοτέχνες που σύχναζαν στη δεξαμενή. Πνευματικά ανήσυχοι ανέβαιναν εκείνα τα χρόνια στη Δεξαμενή για να γράψουν στίχους ή να συνομιλήσουν με την μεγάλη  λογοτεχνική παρέα του καφενείου. Δεν ήταν μόνο οι άνθρωποι που έκαναν την περιοχή μαγευτική αλλά και ο ίδιος, μακρινός από την καθημερινότητά τότε, χώρος της δεξαμενής.

Το καφενεδάκι της πλατείας Δεξαμενής. Πρωινή άποψη.

Καζαντζάκης

Παπαδιαμάντης

   Είναι χαρακτηριστικά τα όσα έγραφε ο Κώστας Βάρναλης στα απομνημονεύματά του για την Δεξαμενή σε ένα πέρασμα από την περιοχή το 1906:
   “Εκεί απάνου βρήκα μαζί με τα ψηλά δέντρα, τον καθαρόν αέρα, τον ήλιο και τη μακρινή θέα του Σαρωνικού, που με μεθούσε με τη γαληνάδα του και τ’ αστράμματά του, τον καλύτερον εαυτό μου… Η Δεξαμενή τότε, είχε όλη της τη φυσική ομορφιά. Δεν είχε μαρμάρινες σκάλες, δεν ήταν σφιγμένη σε… κορσέδες από πέτρινα ντουβάρια και σιδερένια κάγκελα. Χαιρότανε το ψήλος της και τη λευτεριά της μακριά από τη βέβηλη πολιτεία. Οι λεύκες της ψηλές και ρωμαλέες από τις ωραιότερες της Αθήνας, χαρίζανε το δροσερό τους ίσκιο στους ερημίτες της νεοελληνικής λογοτεχνίας και μια βρύση στη μέση έτρεχε αδιάκοπα μέρα και νύχτα και αχολογούσε φλύαρα και χαρούμενα σαν ένα πλήθος από πουλιά. Τις νύχτες του φθινοπώρου, όταν φυσούσε ο βοριάς και βογκούσανε οι λεύκες και τα πεσμένα φύλλα χορεύανε, ο αχός της βρύσης έπαιρνε τον πιο μελαγχολικό τόνο. Σχεδόν με τρόμαζε”.

Το καφενεδάκι της πλατείας Δεξαμενής. Βραδινή Άποψη.

   «Κλείνει μέγα καφενείον αναμνήσεων σπανίων», είχε γράψει ο Σουρής για το καφενείο της Δεξαμενής. Τα τελευταία χρόνια έχει περάσει πολλές παλινωδίες για το ιδιοκτησιακό του καθεστώς με τον Δήμο Αθηναίων να προσπαθεί μάταια να το αξιοποιήσει επιτυχημένα. Η μυρωδιά της Δεξαμενής μένει ακόμα στο αγιόκλημα και στα γιασεμιά του θερινού σινεμά. Αλλά και στα παιδιά που παίζουν χειμώνα καλοκαίρι γύρω από το άγαλμα του Οδυσσέα Ελύτη (ενός από τους τελευταίους θαμώνες της πλατείας).

Κώστας Βάρναλης
   Κάθε χρόνο ανήμερα τα Θεοφάνεια η Δεξαμενή στο Κολωνάκι έχει την τιμητική της στον Αγιασμό των Υδάτων ως την μόνη που διατηρείται στο κέντρο της Αθήνας.

Αγιασμός των Υδάτων


Πηγήhttp://athinapisovitrina.blogspot.gr



-     -     -     -     -     -     -     -




History: The Tank Square- The Square of the Spirit!!!





Tank

   The Romans showed great severity to the water supply of Athens. The emperor Hadrian in 134-140 manufactures water system that directed water from springs at Archanes (Parnitha) in Athens and stored in a tank at the foot of Lycabettus Hill at an altitude of 136 metres. Hadrian's tank was completed by his successor Eysebi.

Ancient Roman

Aqueduct

   For many decades, the Adrianeios was cooling and watering the Athenians. Though the period of the Ottoman domination was left to chance. So the poor maintenance of their residents to instead did it again through wells and springs that existed in the city.
   At the initiative of the municipality began after the 1827 repairs and refinements of the Adrianeioy Aqueduct, which was put back into service in 1840. In 1870 it was discovered and the Adrianeios reservoir, which reconstructed arriving at 2,200 cubic meters capacity and worked until 1940. As Ernest Ziller the ancient covered with new tank dome because the old had collapsed. The original reservoir had a capacity of 400 cubic meters of water and looked like a rock standing in the basin.
   In the coming years a new dock was built in the area near the old to enhance the water supply network of the Centre of Athens. The iron pipes even today distributes water from her home.
   The Adrianeios gave its name not only on the square in the surrounding neighborhood of kolonaki and the historic coffeehouse that was beside her. At the beginning of the 20th century the Souris, Papadiamantis, Varnalis, Kondylakis and kazantzakis were some of the writers who frequented in the tank. Intellectually restless rose in those years in the tank to write lyrics or to interact with the great literary friends coffee house. Not only were the people who made the area majestic but himself, remote from our everyday life then, space of the tank.

The cafe in the square tank. Morning view.

Kazantzakis

Papadiamantis

   It features what wrote the Kostas Varnalis in his memoirs for the tank on a passage from the area in 1906: "up there I found along with tall trees, fresh air, the Sun and the Vista of the Saronic, who got drunk with the galinada and the astrammata, the kalyteron myself ... The tank then, had all her natural beauty. It had marble stairs, were not clenched. corsets ntoybaria stone and iron railings. Happy the high and freedom away from the profane State. The poplars of tall and Hardy from the loveliest of Athens, their charizane cool shade to the hermits of modern Greek literature and a fountain in the Middle run continuously day and night and achologoyse chatty and cheerful like a multitude of birds. The nights of autumn, when the North wind was blowing and  the poplars and fallen leaves dancing, the tap was taking the achos more melancholy tone. Almost scared me. "

The cafe in the square tank. Night View.
  "Rare big coffehouse Closes memories", had written the Souris for the coffeehouse of the tank. In recent years he has spent many retractions on the ownership status with the city of Athens, trying in vain to build successful. The smell of the tank still stays in the Honeysuckle and Jasmine of summer movies. But in winter summer children playing around the statue of Odysseus Elytis (one of the regulars of the square).

Kostas Varnalis

   Every year on the Epiphany in kolonaki, the Tank has a field day of the Sanctification of waters as the only one that is kept in the center of Athens.

Benediction of the waters


Πηγήhttp://athinapisovitrina.blogspot.gr


Δεν υπάρχουν σχόλια

Πείτε μας την Γνώμη σας για τον Λυκαβηττό!!!