Χλωρίδα του Λυκαβηττού

    

 Ο Λυκαβηττός είναι ένας ασβεστολιθικός βράχος που στην αρχαιότητα ήταν κατάφυτος. Όταν η Αθήνα ελευθερώθηκε από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, ο Λυκαβηττός ήταν γυμνός από δέντρα. Η αναδάσωση του που οφείλεται στο Ερνέστο Τσίλλερ (μεγάλος αρχιτέκτονας), ξεκίνησε το 1880 και ολοκληρώθηκε το 1915.
     Τα πρώτα δέντρα που φυτεύτηκαν ήταν δέντρα. Σήμερα εκτός από τα πεύκα, που αποτελούν το χαρακτηριστικότερο είδος δένδρου της Αττικής, υπάρχουν πολλά είδη δέντρων, ανάμεσα στα οποία: κυπαρίσσια, ευκάλυπτοι, ελιές, χαρουπιές, αίλανθος (βρωμοκαρυδιά). Η βλάστηση συμπληρώνεται στο χώρο και από αρκετά είδη θάμνων όπως ο ευώνυμος, ο κισσός, το δεντρολίβανο, η πικροδάφνη, η φραγκοσυκιά, η μυρτιά, το λιγούστρο, το τεύκριο.

     Με τα έργα εμπλουτισμού του πρασίνου που πραγματοποιήθηκαν την Άνοιξη του 2008, οι υπηρεσίες του Δήμου Αθηναίων φύτευσαν επίσης μεταξύ άλλων, δέντρα όπως: αμυγδαλιές, αριές, δρυς, κουκουναριές, κουτσουπιές, αγριαχλαδιές, αγριελιές, μυρτιές και ρείκια, αλλά και θάμνους όπως το αγιόκλημα, η αγράμπελη, η βίγκα, η λεβάντα, η λυγαριά, το σπάρτο και ο ράμνος.